Piszę rzadko, piszę szczerze, piszę z pasją,
Po co i dlaczego nikt tego nie rozumie.
Czasami po prostu tego potrzebuje.
W moim życiu nic się nie zmienia, jeden grzech więcej, jeden stracony przyjaciel.
To są takie moje normy, którymi żyję.
Nie oczekuję żadnych zmian, bo wiem, że nic z tego.
Piszę nie wiem o czym, piszę każde słowo, jakie wpadnie mi na myśl.
Nie rozumiem tego bełkotu, natłoku myśli, bezsensownych myśli...
Czasami chcę umrzeć a czasami żyć pełnią życia.
Co to znaczy czy ktoś mi wytłumaczy?
Czy ktoś powie dla czego miewam omamy słuchowe i wzrokowe.
Co się ze mną dzieje ?
M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz